Ölü Adamın Zaferini

"Ah, hayat! Buruk ve tatlı trajedi,

mahvıma neden olan göz kamaştırıcı orospu!"


Ne kadar ince anlatılmış..

Hayat kimilerine neşeli anlar sunarken, kimilerine yalnızlık ile randevu ayarlar.

İsyan etsen neye yarar?

Susmaya çalıssan.. Ah anılar canını yakar.

Öyle bir noktadayım ki; ne kaldığım yerden devam edebilecek bir hayatım var. Ne de yeni bir hikaye yazacak kadar umudum.

Boğazımda düğümlenen o kadar çok şey birikti ki..

Anlatamıyor ruhum.

Aynaya bakıyorum. O neşeli adam çoktan gitmiş. Gözleri umutla dolu olan adam yok. 

Ne iyilik yapacak kadar insanlığım kaldı. Ne de sevebilecek bir yüreğim.

Bu hayatta artık tek başımayım.

Ne kaldı geriye?

Geçmişi aralayan bir perdeden bakmaya çalışırken, yalnızlık duvar gibi ördü geçmişi.

Yavaş yavaş hissedersiniz o an karanlığı. 

Artık ne bir gülümseme kalır sizden ne de bir umut.

Gidenler gelir aklınıza. Zaten hep gelenlerde gidecek demeye başlarsınız o anda.

"Şimdi ne olacak?" diye  düşünürsün,

Gökyüzüne bakarsın o anda. 

Dönüp denize bakarsın.

Gözlerini kapatıp rüzgarın dokunuşlarını yakalarsın.
Sonra bir an gelir. Geçmişte inandığın tüm yaşanmışlıklara söver,
Bir sigara daha yakarsın.

Üzülme! Gülümse. Öldürdüğün vicdanın için gülümse.

Sevmemiş kadınlar için yaktığın umutların için gülümse.

Sahte dostluklar için harcadığın zaman için gülümse.

En çokta yaktığın limanlar için gülümse.

Gülümse çocuk, para için satılan hayatlara,

Yarı yolda bırakanlara,

Aldatanlara..

Hisset o içindeki intikam yeminini

Öyle bir gül ki,

bir gün kaybedeceğini bildiğin soytarılara,

Ölü adamın zaferini hissettir.