Yaşar Güvenir-Sensiz Saadet

Sensiz saadet neymiş.

Tatmadım. Bilemem ki..

Alnımın yazısıydın.

Ne yapsam silemem ki..

Acıya Acıya Kaybedeceksin

+Ben adam olamayacağım abi. Bu yüzden mutluluğu hak etmiyorum.

-N'oldu abi?

+Kızmak yok?

-Kıza mesaj attın değil mi?

+Aynen.

-Ağzının payını verdi dimi?

+Verdi.

-Verir.

-Bak bana. İyi bak. Ne haldeyim? O kadar yalvarışlar., geri dön demeler? Noldu? İyi bak

-Sen bana sor bana bana. Her gece yanınızda o içkileri içerken dökülen gözyaşlarıma sor.

-Her gece onu o gökyüzündeki yıldızlara anlatmak nedir? Sor. Sor ulan sor.!

+Olmuyor abi, parçalanıyor.

-Ne acıdır bilir misin? Gülümsemesine dokunamamak.

-Atma! Atmayacaksın! Bak bana atmıyorum. Canım yanıyor. Atmıyorum.

-Belki hayatında başka biri var. Banane. Umurumda değil lan! Banane amına koyim. diyorsun

-Beni istemeyeni ben istemem. Yok o sarılmayla affetmeler artık. Ciğerim yandı lan benim.

+Abi apayrı durumdayız ama.

-Siktir git lan! Aynı durum. Siklenmiyoruz. 

+Abi

-Sus sikerim. Dinle.

-Kız seni siklemiyor tamam mı? Nede olsa ceptesin. İki güzel söze yumuşuyorsun. Yalan mı?

-Kız başkasıyla olmak istiyor. Yalan mı?

+Haklısın abide gel bunu kalbe anlat.

-Kalbini sikerim senin. Durduracaksın. Acıya acıya seni istemiyorum diyeceksin.

-Çok mu kolay sanıyorsun? -Hayır. Ama yapacaksın. Amına koyim yapacaksın.

-Belki ilk aşkın. Unutamayacaksın biliyorum. Arkandan sana üzülme abi geçer diyecekler.

-Geçmeyecek anlıyor musun? Her el uzatana siktir git diyeceksin.

-Başka yolu yok abi bunun. Acıya acıya kaybedeceksin...

Sessizlik Denizi

 Saklamakta bir güç. Aşkın kendisi gibi. Bir an gelip patlamak istediğinde bile seni yalnız bırakmıyor. Kendi sırrın aşkı, özlemi hapse dönüştürüyor. Susuyorsun. Sadece gerçeklerden uzaklaşıp dalıyorsun o sessizlik denizinin ortasına. Bazen bu yüzden kaybediyorsun. Aşkı sakladığın için. Özlemi sakladığın için. Kim bilir belki de gülümsemeni sakladığın için.

 Bazen konuşmak istiyor insan. O karşında dururken her şeyi anlatmak. Ama yapamıyorsun. "O mutlu. Benim mutsuzluğum için mutluluğunu bozmak ister mi hiç?" diyorsun. O sana gülümseyerek bir şeyler anlatırken, sen, gülümseyen bir maskenin altında sessizliğin ile boğuşuyorsun..

 Bazen o kadar çok doluyor ki için. Bir bara gidiyorsun. Hiç tanımadığın bir insana anlatmaya başlıyorsun.

 Bazen insanlarda olmuyor. Bazen karşında duran hafif dalgalı denizlere anlatıyorsun. Bazen gökyüzüne. Onun dışında herkese/her şeye.. O tekrar üzülmesin diye saklıyorsun içindeki aşkı. İşte öyle bir şey benim içimdeki. Zaten önemli olan bu değil ki. Ben güçlüyüm. Saklarım sırrımı. Önemli olan onu gülümserken görebilmek. Bu yüzden susuyorsun. Sessizlik böyle bir şey. 

Bu gece ne kadarda sessiz değil mi? Keşke bu sessizliği bozabilsem..

Ayten Alpman-Cem Adrian "Hani Bazen"

Ben hep Ayten Alpman'dan dinler. Sen hep Cem Adrian derdin. Bu gece beraber dinleyelim her iki sanatçıyı. Aynı anda. Gülümseyelim birbirimize bakarak. Olmaz mı? Olmaz. Uzaktasın nasıl olsun ki..!! Gülümsemeni yaşayamıyorum. Sarılamıyorum sana yine. Bakamıyorum gözlerinin içine. Bu gece o gece. Bu gece yalnızlık rüzgarının dolaştığı gece. İyi uykular sevgilim.

Elveda Sevgilim

Bu gece kayboluyorum karanlıkta

Üşüyorum yalnızlığımla

Ölüyorum her hatıramla

Bu gece mi Tanrım?

O gece bu gece mi?

Gece fazlasıyla sessiz

Tek başıma,

Yürüyorum sonunu bilmediğim bir yolda

Her adımımda

Biraz daha kayboluyorum

Biraz müzik

Biraz rüzgar

Sanırım yok oluyorum

Ben gülümsemenden uzak,

Gözyaşları döküyorum kurumuş toprağa

Bu gece çok sessiz

Bu gece o gece mi Tanrım?

Sanırım bu gece o gece

Her yaşadığım gülümsemeye,

Nokta koyacağım gece

Karanlığından tanıdım seni

Umutsuz gözlerinden tanıdım

Sen. Karanlığın efendisisin dimi?

Tanıdım
Yalnızlık rüzgarından tanıdım

Bekle. Geliyorum

Son kez gülümseyeceğim

Küçük bir veda sözlerim var

Geliyorum

Elveda her söylenmiş güzel kelimelere

Elveda gizlenmiş gülümsemelere

Elveda yaşanmış sonsuz hikayelere

Elveda..



Yaşam

Düşünmeden yaşayacaksın hayatı

Geleceği düşünmeden

Hayal kurmadan.

Beklentilere kafa yormadan.

Susacaksın sen!

Karışmayacaksın.

İstemeyeceksin şu olsun diye.!

Söylenmeyeceksin neden böyle oldu diye!

Olmayacak hiçbir şey.

Hep engeller çıkacak karşına.

Hep kaybedeceksin sen

Boş ver.

Kurma hayal falan.

Sikleme şu boktan hayatı.

Düşünme ya düşünme.

Ne olacak diye düşünme

Sen sadece, raflarda alınmayı bekleyen kitaplar gibi

Sessizce bekleyeceksin hayatı.

O kadar.

Fazlası değil..!

Cümleler Kadar Kısadır Hayatımız.

Bugün pek uzun cümleler kuracak bir gece değil.Bu gece aşk kısa. Kısa cümlelerde anlatılan büyük duygular gibi kısa. Gülümsemeler kısa. Hüzünler kısa. Dokunuş. Son sarılma. Son öpücük kısa. O son gözlerine bakışın. O son gözyaşı. O son adım kısa. Geçmişe dönüp baktığında, "ne yaşadım lan ben?" diyebilecek kadar kısa hayat. Bu gece uzun cümleler yok. Bu gece kısa cümleler ile veda etmek istiyorum karanlığa...

Sen yağmur ol. Ben o gün dışarı oyun oynamaya çıkan çocuk olayım. Ama düşünsen sen yağarken ben dışarıdayım. Gülümsememi gördün mü?

 Hava hep böyle karanlık. Hep böyle yağmurlu olsun. Sokaklar boş, rüzgar hep böyle yorgun olsun.Ve bizler hep şarkılarda yaşayıp, gerçekler bizden uzak dursun.

Ayrılıklar soğuktur. Üşümüyor musun?

Benim bir hikayem var. Arkam karanlık. Önüm ayna. Geri dönüyorum. Yokluk. Önüme bakıyorum. Özlem. Benim bir hikayem var. Sensizlik.

Gülümsüyor karşında. Kayboluyorsun. Uzansan dokunacaksın gülüşüne. Dokunamıyorsun.

Mutluluğa ihtiyacım var.Çalan şarkılarda duygularımın gözyaşlarımı zorlamasına değil.

'Aşk' bir kelime değildir.Bir hayatın baaşladığı o andır.

Ben hep aşktan korktum. Bir gün bu duyguyu yaşamak istedim. Başlarda güzeldi. Çok ama çok güzeldi. Sonrası işte.. Yağmur, sessizlik ve umut.

Sonsuzluk farkettiğin an vardır.Gerçekte yok.Düşüncende var.Ölmek istemezsin. Ama gerçekler var. İşte, o gerçekler o gün sonsuzluğa içer.

'"Çünkü..'Öyle işte." der.Susar. Gülümser ve arkasına bakmadan gider. "Bir aşkın bitişi"

Gülümsemeyi özledim. Yaşama sevincimi özledim. Hedeflerimi özledim.Amaçlarımı, sevgiyi özledim. Aşkı özledim. Tutkuyu özledim. Yani ben bir hayali özledim.

Saçları dağınıktı. Merdivenlerden indi. Üzgündü.. Her kadın gibi suskun ve yalnızdı. Son kez aynaya baktı ve gitti.Sonbahar gibiydi gidişi

İnsanın kararlılığı, yeni bir başlangıç için yeterli bir güç. En çok bu şehrin kalbime dokunuşunu özlemişim.

Sensizlik Senfonisi

Merhaba, sevgilim. Sevgilim diyorum hala kızmıyorsun dimi? Kızma. Dinlemiyorsun sanırım beni. Olsun dinleme. Ama ben yinede biraz anlatmak isterim sana kendimi. Bugün yine aynıydım. Biraz sessizdim. Eskimiş, gülümseyen bir maske vardı yine yüzümde. Birde kulaklığım.. Takıyorum kulaklığımı, ilk parçam her zaman ki gibi "Ayten Alpman-Ben varım" şarkısı oluyor. Şu bizim şarkımız.. Sen hep Cem Adrian'dan dinlerdin. :) Kayboluyorum ilk gün gibi o şarkıda. Sanki ben yokum bu dünyada gibi. Sanki insanlar bir hayal ürünü gibi.. Okula giriyorum.. Arkadaşlar selam veriyor. Gülümsüyorum. Gülümsemekten yoruldum. Ama gülümsemek zorundayım. İnsanlar sırf geceleri yalnızlık rüzgarına dokunduğumu anlamasınlar diye mutlu görünüyorum.. Okulda zor geçiyor.. İnsanlar. Kalabalık. Boğuyor.. Yalnız kalmak istiyorum. Gidiyorum bir köşeye.. Oturuyorum. Seni özlüyorum.. Öyle işte.. En çokta ne zaman canım acıyor biliyor musun? Gece olduğunda o hep gösterdiğim yıldız var ya, şu en çok parlayan. Adı umut demiştim. Onunla dertleşiyorum. Seni anlatıyorum. Seni bekliyorum. Acıyor. Gelmeyeceğini bile bile bekliyorum işte. Acıyor canım. Olsun. Bekliyorum ben. Umarım sen mutlusundur sevgilim. Çünkü beni ayakta tutan tek şey senin gülümsemen. :) Birazdan yine kahve mi yapıp, o loş ışığın altında, şarkılarda kaybolacağım. İyi geceler sevgilim..



"Sen olmadan bu kalp nasıl sevebilir başka insanı? Hayatında olduğun sürece ben yaşatabilirim umutlarını. Sev çok sev yaşat umutlarımı"

"Maskemin bile taşıyamayacağı gülümsemeler oluyor bazen. Çıkartıp maskemi karanlığında ağladığım geceler.."

Sen ve Rüzgar

Bazen yalnızlığı çok derinlerden hissedersiniz.

Bir anda kararır etraf

Sessizleşir hayat

Durgunlaşır dünya

Sen ve rüzgar vardır bir tek

Bir tek ikiniz

Bir nefes çekersin sigarandan

Derin bir nefes

Gözlerini kapatır. Anılarını canlandırırsın

Gülümsersin

Gözyaşın eşlik eder gülümsemene

Mutlusundur

Ama aynı zamanda hüzünlü

Kahvenden bir yudum alırsın

Rüzgar hafifçe tenine dokunur

İşte yalnızlık

O gece yalnızlığı yaşarsın

Sen ve rüzgar

Yalnızsınızdır.

"Bazen o kadar çok yalnız hissedersin ki kendini, tek duyduğun ses rüzgarın sesi olur"

Damlalar

Ben kapattım gözlerimi

İki elim açık bekliyorum.

Ya gelip, tutup kendine çekeceksin

Ya da

Bilincimde kapatacak gözlerini dünyaya

Ve sen, belki,

Sadece beni anarak yaşayacaksın hayatı.

Belki de,

Geride bıraktığın bir yağmur damlası gibi kaybolacağım.

Duyuyor musun beni?

Seni bekliyorum.

Hadi gel.

Bak gözlerim kapalı.. 

Aşkın Gülümsemesi.

Ben aşkımı doya doya yaşamak isterim.

Sağanak bir yağmurun altında,

Sadece sen ve ben

Hiçbir şeye aldırış etmeden.

Gözlerim sadece senin gözlerine bakarken

Kulaklarım sadece seni dinlerken

Kalbim sadece senin için çarparken

Yaşamak isterim aşkı.

Sadece sen hisset, kalbimin atışını

Sadece sen anlat, duygularıma aşkını

Sadece sen yaşat, gözlerimden akan gözyaşlarını

Hiçbir şeye aldırış etmeden

Sadece sen ve ben

Sağanak bir yağmurun altında

Seni yaşama isterim.

Aşık Oluyorum.

Bazen, saatlerce oturup. Seni izlemek istiyorum.

Hiç konuşmadan.

Gözlerine bakarak dalmak.

O kadar güzel anlatıyorsun ki, bölmeye kıyamıyorum.

Bazende kızıyorsun ya dalınca

Haa!! İşte.

O bakışını hiçbir şeye değişemiyorum.

Sanırım sana aşık oluyorum..

Yalnızlık

"Yalnızlık" nedir?

Belki, onun tenine dokunduğun andır.

Belki de, sadece onunla gülerken yaşadığın dakikalardır.

Dünyadan uzaklaşıp,

Sadece onunla beraber vakit geçirdiğimiz için, kullandığımız bir kelimedir belki de yalnızlık.

Yani, yalnızlık.

Sadece olumsuz düşüncelerle süslenmiş kelime değil.

Onu yaşadığın andır yalnızlık.