Bir mevsim rüzgarı eserken
Saçların dalgalanır gökyüzünün en güzel mavisinde
Gözlerin kapanır
Gülümsemen aydınlanır yalnızlığımın penceresinde
Yürürken gün batımına karşı
Bir kuş misali
Uçup gitmek gerekir
Umudun hiç bitmediği bir şehre
Yağmurun en şiddetli anında
İzlerken gözlerini
Sessizliği dinlemek gerekir
Kalabalığın en ucra köşelerinde
Yaşamam gerekir seni
Yaşamam gerekir kalbinin ritmini
Kirpiklerini, ellerini
Mesela bir şiir gibi
Bir şiir yazsam
Dudaklarından kalbine süzülen
Ve bir mühür olsa dudaklarım
Aşkın en görkemli anını simgeleyen
Yani öylesine özgür olsa
Öylesine asi
Öylesine sen
Öylesine ben