Sen Kaybediyorsun.

Anılar bile tek tek siliniyor hayatımızdan. 
Sen ne kadar saklamak için savaşsan bile gecenin karanlığında, kaybediyorsun yavaş yavaş.
Umutsuzca bir aşkın savaşından yaşamayı umut ediyorsun.
Her adımında bir o kadar yok oluyorsun.
Sen. Kaybediyorsun.

Bir fotoğrafa bakıyorsun.
Yüzünde saçma bir gülümseme.
Anılar düştükçe kafanın içine.
Uzaklara dalıyorsun.

Yavaş yavaş içinde derin yaralar bırakıyor acılar.
Bir aşk için gururundan vazgeçiyorsun.
Vazgeçtim. Sen gel yeter ki diyorsun.
Yine kaybediyorsun.

O gittikçe uzaklaşırken senden,
Kendi içinde verdiğin savaşıda kaybediyorsun.
Aşkın umutsuz lordusun sen.
Derinlere ulaştıkça yok oluyorsun. 

Şimdi ne olacak diye düşünüyorsun.

Ellerine bakıyorsun.
Gözlerini kapatıp ellerini kokluyorsun. 
Bir umut. O kokmayacak biliyorsun.
Olsun, derin derin kokluyorsun ellerini.
Sen kokusunu alamadıkça,
Bir kez daha kaybediyorsun.

Sessizlik (Sessizlik Denizi-2)

Çok derinlerde yaşıyorum seni. 

Neredeyim? Ne yapıyorum? 

Bilmiyorum.

Kime gülümsüyorsun? Kimi düşünerek hayallere dalıyorsun? 

Bilmiyorum. 

Olur ya bazen. Bir anda aklına gelir. Özlem dolu bir yalnızlık başlar. Şarkılar çalar. Onu ararsın. 
Öyleyim.
Ne düşünüyorum? Ne istiyorum? 
Bilmiyorum. 
Bazen fotoğrafına bakıyorum. Anılar canımı yakmaya başlıyor. 
Düşünüyorum. 
Sessiz bir gecede, seni anlatan bir şarkının melodisi eşliğinde, düşünüyorum... 
Bazen keşke diyorum. Keşke başa sarsak. Tekrar gülümsesen. Tekrar merhaba desen. Yine yeniden seni tanımaya çalışsam.
Bu kez hiçbir hataya yer vermeden tanımaya çalışsam. 
Yapabilir miydik? Sen ve ben. Yine eski zamanlarda merhaba dediğimiz gibi.
Bilmiyorum.
Bazen seni tamamen unutmak istiyor kalbim. Yeni bir insan tanımak. Yeni bir gülümseme. Yeni bir aşk. Yeni bir hayat. 
Ucunda seni tamamen kaybetmek diye bir şey var. 
Silebilir miydim gülümsediğin her an, yaşadığım o mutlu anıları? 
Bilmiyorum. 
Düşünüyorum. Sonu nereye varacak? 
Bilmiyorum. 
Bazen gözlerimi kapattığımda gülümsüyorum. 
Bazen ise şarkılarda kendimi kaybediyorum. 
Belki gelirsin umuduyla yaşıyorum. 
Kim bilir, belki de gidişini uzaktan izlemek istiyorum. 
Bilmiyorum. 
Ama bildiğim bir şey var ki, bir umut, o yıldızın kaymasını bekliyorum.
Sessizliğim bir şiir gibi. Çok derinlerde yaşıyorum seni. 
Bilmiyorsun.

Belki sevgimi uzaklardan sana sessizliğimle yaşatmak istedim.

Kim bilir belki de gülümsemen ile tekrar seni yaşamak istedim.

Ama bildiğim bir şey var ki,

 Ben seni çok sevdim.

Sevmek Seri Katillerin İşidir.

Sevmek seri katillerin işidir.
Ölmek, Zümrüd-ü Anka kuşunun yeniden doğuşu,
Umut, büyümeyi bekleyen çocuğun gülümsemesidir.
Gitmek ise senin eserin.

Meğersem her şey yalanmış.
Sevgiler, umutlar, gülümsemeler..
Meğersem hep gidenler kurtulurmuş.
Biz,umut bekçileri ise, acıların tutsağı olarak kalırmışız.
Bir peri masalı misali.
"Unutursun elbet beni." derlermiş gidenler.
 Yine de beklerlermiş umut ışığını bekçiler.
Aylarca... Yıllarca...
Sevmek zordur demiş
Unutulmuş bir şair.
"Seni asla terk etmeyeceğim" demiş
Giden bir kadın.
Kelimelerin gücünü bilmeden, giden bir kadın.

"Güvenmek" derler hep.
"Bana güven. Sen sevdikçe ben daha çok seveceğim" derler gidenler.
Teorik olarak "güvenmek" iyi bir şey
Ama pratikte, hep hayal kırıklılığı
Söyle bana giden kadın.
Gitmek daha mı kolay güvenmekten?

Gitmek meleklerin işidir.

Kalanlar ise tanrının umutsuz bekçileri.

Sevmek Bir suç mu?

Sevmek bir suç mu?
Sevilmek imkansız bir oyun mu?
Gülümsemek?
Ya sarılmak?
Peki gözlerini kapatmak?
Anlat bana bir gülümsemenin yok olma anını.
Nasıl başarabiliyoruz?
Mesela seni seven bir insanı nasıl yalnız bırakabiliyoruz?
Böyle koca koca umut dediğimiz hayaller kurmuşken, nasıl kayboluyoruz?
Ben seni çok sevdim derken birbirimize nasıl ayrı kalabiliyoruz?
Anlat. Vaktim bol benim. Ne çok zamanlar beklemişimdir.
Anlat. 
şşşşşşt! Konuşarak anlatma! Susarak anlat.
Sessizliğinden sonsuzluğun derinliğine uzanayım ben.
Öylece dur karşımda.
Uzun uzun izleyeyim.
Gramofonda bizim şarkımız çalsın.
Sen kulaklarını tıka. Ben defalarca dinleyeyim.
Bir sigara yakayım ben. Derin bir nefes çekeyim.
Sen anlat.
Sessizce yürü.
Dünyama gel. 
Ben geldiğini fark ederim.
Ama durduramam.
Kokun yaklaştıkça her adımda.
Sessizlikte hissettiğimde o an sesini.
Git diyemem.
Binlerce yıl geçse de, bana attığın her adımda bir kez daha hissetmek isterim gülümsemeni.
Aşk bu. Gidemem ben senin gibi