Anılar bile tek tek siliniyor hayatımızdan.
Sen ne kadar saklamak için savaşsan bile gecenin karanlığında, kaybediyorsun yavaş yavaş.
Umutsuzca bir aşkın savaşından yaşamayı umut ediyorsun.
Her adımında bir o kadar yok oluyorsun.
Sen. Kaybediyorsun.
Bir fotoğrafa bakıyorsun.
Yüzünde saçma bir gülümseme.
Anılar düştükçe kafanın içine.
Uzaklara dalıyorsun.
Yavaş yavaş içinde derin yaralar bırakıyor acılar.
Bir aşk için gururundan vazgeçiyorsun.
Vazgeçtim. Sen gel yeter ki diyorsun.
Yine kaybediyorsun.
O gittikçe uzaklaşırken senden,
Kendi içinde verdiğin savaşıda kaybediyorsun.
Aşkın umutsuz lordusun sen.
Derinlere ulaştıkça yok oluyorsun.
Şimdi ne olacak diye düşünüyorsun.
Ellerine bakıyorsun.
Gözlerini kapatıp ellerini kokluyorsun.
Bir umut. O kokmayacak biliyorsun.
Olsun, derin derin kokluyorsun ellerini.
Sen kokusunu alamadıkça,
Bir kez daha kaybediyorsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlar.